İç Girişimciliğin İşe Tutkunluğa Etkisinde Birey- Örgüt Uyumunun Aracılık Rolü

Özet

Amaç – Bu çalışmanın temel amacı, iç girişimcilik ve işe tutkunluk arasındaki ilişkide birey-örgüt uyumunun aracılık etkisinin olup olmadığını tespit etmektir. Yöntem – Araştırmanın örneklemini, Balıkesir’de görev yapan 382 çalışan oluşturmaktadır. Veriler anket yöntemi ile elde edilmiştir. SPSS ve PROCESS yazılımı kullanılarak aracılık analizi yapılmıştır. Ayrıca aracılık etkisinin tespit edilmesinde Bootstrap testi, Sobel Z testi ve Aroian testi kullanılmıştır. Bulgular – İç girişimciliğin işe tutkunluk üzerindeki etkisinde birey-örgüt uyumunun kısmi aracılık rolünün olduğu görülmüştür. Tartışma – Yöneticilerin çalışanlarından beklediği en önemli konulardan biri çalışanların işini tutkuyla, heyecanla, istekle yapmalarıdır. Çünkü örgütler yeniliğe açık, risk alabilen, kendini geliştirebilen, örgütü ile uyum içinde, işine kendini adamış çalışanlar ile başarıyı yakalayabilmektedir. Bu çalışmanın sonucuna göre çalışanların iç girişimcilik düzeyinin artması ile işe tutkunluk düzeyi de artmaktadır. Ayrıca bu durumu bireyin örgüt ile uyumu pozitif yönde etkilemektedir. İç girişimcilik davranışları yüksek olan çalışanların örgüt ile uyum sağlaması işlerine tutkunluklarını artırmaktadır. Örgütlerde işe tutkunluğu ve iç girişimciliği etkileyen pek çok faktör bulunmaktadır. Gelecek çalışmalarda örgütlerde iç girişimcilik davranışlarını da etkileyen konular araştırmaya eklenerek daha geniş bir model ve sonuçlara ulaşılabilir.